Nieuws

Tubantia – Duizenden padden gered, maar hoe moet het…

https://www.tubantia.nl/hengelo/duizenden-padden-gered-maar-hoe-moet-het-nu-verder-met-de-werkgroep-paddentrek-in-hengelo~a892d304/
Bob Gevers 22-04-20, 19:10

HENGELO – Het werk zit erop, ze hebben 7.695 padden, salamanders en kikkers helpen oversteken maar de basis van de Werkgroep Paddentrek Hengelo is wankel: er zijn veel te weinig vrijwilligers, er zit nog maar 39 euro in kas en alles drijft op de inzet van één bevlogen coördinator.Bob Gevers 22-04-20, 19:10

De paddentrek begon dit jaar een maand eerder, zo’n veertig vrijwilligers zijn sinds medio februari elke avond, vanaf de schemering, met emmers en zaklampen in touw om overstekende amfibieën van de straat te plukken. Die waren massaal op weg naar hun voortplantingsvijvers. Die drukte is nu voorbij.

Grote populatie amfibieën

Coördinator Adri Schols (68) is tevreden: zóveel dieren die zijn aangetroffen op wegdek en fietspad, dat is de laatste jaren niet meer gebeurd: 5000 padden, 2350 kleine watersalamanders, 190 bruine en 155 groene kikkers. Ter vergelijking: in 2017 werden er 7000 amfibieën opgepikt, een jaar later 6400 en vorig jaar 4300.

783 dieren platgereden

Gemiddeld sneuvelt 10 procent en dat was in de afgelopen weken opnieuw een feit: er zijn 783 platgereden exemplaren geteld rond de voortplantingslocaties. Dat zijn ’t Woolde (achter het Twickel College), de Houtmaat, het Kristalbad, ’t Genseler, fietssnelweg F35 bij Borne en de zandvangvijver aan de Deurningerstraat.

Vliegende kiep

Elke avond stond Schols via de groeps-app in contact met zijn vrijwilligers, die in principe hun eigen vaste plek hebben. Hij wist zodoende waar eventueel extra ondersteuning nodig was en sprong zelf ook regelmatig bij. Want er zijn te weinig mensen, zodat ook wel eens noodgedwongen een avond moet worden overgeslagen bij een vijver.

120 vrijwilligers nodig

Een aantal van ruim 120 vrijwilligers zou ideaal zijn, volgens Schols. Hij rekent het eens voor: „Zeven dagen per week en drie vrijwilligers voor alle zes locaties.” Dat huidige aantal van veertig is overigens redelijk constant. Elk jaar vertrekken er een paar en komen er weer een paar nieuwe gezichten bij. Maar van een groei is geen sprake. Voor promotie is geen geld en geen mankracht: „Dat is de ellende: ik moet alles alleen doen.”

Voor promotie is geen geld en geen mankracht. Ik moet alles alleen doenAdri Schols, Werkgroep Paddentrek Hengelo

Geen bestuur

Want er is geen bestuur dat voor continuïteit zorgt bij de jaarlijkse amfibieën-reddingsactie. „We zijn namelijk geen officiële vereniging, maar een groep mensen die alleen in het vroege voorjaar actief is”, zegt Schols. En het oprichten van een vereniging is niet haalbaar: „De oprichtingsakte kost 300 euro en er zijn drie bestuursleden nodig. Maar ik kan ze niet vinden…”

Subsidies binnen handbereik

Wordt het niet tijd om verschil­len­de werkzaamheden over te dragen?Adri Schols, Werkgroep Paddentrek Hengelo

Een vereniging of stichting zou nóg een voordeel hebben: de paddenredders kunnen dan gemakkelijker een beroep doen op subsidies. Dat is nu onmogelijk, ze zijn helemaal afhankelijk van sponsoren. En er is geld nodig, onder meer voor de zaklampen, de veiligheidshesjes, de verkeersborden en (promotioneel) drukwerk.

Adri Schols heeft in een recente nieuwsbrief dan ook een dringend beroep gedaan op zijn vrijwilligers: „Wordt het geen tijd om de verschillende werkzaamheden over te dragen aan meerdere personen, zodat de amfibieën in en rondom Hengelo nog jaren kunnen worden beschermd?’’

Dood dreigt voor duizenden padden

Een bestuur of stuurgroep zou de activiteiten kunnen coördineren en verdelen. Want de toekomst van de Werkgroep Paddentrek is ongewis, zegt hij. Want wat gebeurt er als hij de kar niet meer kan trekken, schetst Schols zelf maar eens als toekomstperspectief: „Dan gaan er duizenden padden dood.”

Vroege Vogels – GEWONE PAD KELDERT ACHTERUIT

https://www.bnnvara.nl/vroegevogels/artikelen/gewone-pad-keldert-achteruit

Het is de huismus onder de amfibieën. De gewone pad komt vrijwel in heel Nederland voor. Maar de laatste jaren gaat het niet goed met deze grootste Europese kikker. Uit nieuwe cijfers blijkt dat de aantallen de afgelopen 10 jaar met zeker 30% achteruit zijn gegaan. In Vroege Vogels een gesprek met amfibieonderzoeker Jelger Herder van stichting RAVON.

OORZAKEN

Het is niet klip en klaar waarom de gewone pad achteruitgaat in Nederland. Herder noemt een aantal mogelijk oorzaken. Zo zou klimaatverandering een rol kunnen spelen. Verder het verdwijnen van leefgebied, de toename van het verkeer en dus aanrijdingen. Ook landbouwgif zou een rol kunnen spelen. De achteruitgang in de aantallen van de gewone pad in ons land komt overeen met tellingen uit Zwitserland en Engeland. 

HERPES

En of dat niet genoeg is waart er mogelijk een nieuw virus in amfibieenland. Althans, dit zogeheten ‘amphibian herpesvirus’ is al langer bekend in Engeland, Duitsland, Zwitserland en Italië, maar komt mogelijk ook voor in Nederland. Besmette kikkers en padden kunnen sterven aan de infectie, maar dit gebeurt niet altijd. De symptomen uiten zich bij kikkers met name als blaasjes die een gedeelte of het gehele lichaam kunnen bedekken. Deze blaasjes zijn vaak wat harder dan de rest van de huid en kunnen doorzichtig en ook ondoorzichtig zijn. RAVON roept op om uit te kijken naar padden en kikkers met herpes.

PADDENTREK

Momenteel trekken padden en kikkers met soms tientallen tegelijk naar hun voortplantingsplekken. En daarmee is de paddentrek begonnen. De jaarlijkse ‘grote migratie’ onder amfibieen. Mannetjes en vrouwtjes van onder meer de gewone pad en de bruine kikker trekken naar geschikt water om daar te beginnen aan de voortplanting. Honderden vrijwilligers in heel Nederland helpen de migrerende amfibieen een handje door ze, op verschillende plekken, ‘de weg over te zetten’. Om te voorkomen dat ze worden doodgereden. Uit de laatste cijfers van RAVON blijkt dat er in 2019 maar liefst 200.000 padden en kikkers veilig naar de overkant zijn gezet. Hiervan waren er ruim 82.000 gewone pad.

Vroege Vogels – Warm winterweer en salamanders

Resultatenboekje 2019

Jansen & Janssen: voorkomen dat padden worden geplet

HENGELO – Jong en onbevangen (Kim Jansen, 24) en gepokt en gemazeld (Bert Janssen, 62) verbazen zich. In deze krant, maar ook online. Als de lente komt krijgen padden de hormonale kolder in de kop. Blind van geslachtsdrift steken ze over naar paringswater. En ze worden geplet. Vrijwilligers van Paddentrek Hengelo helpen ze. Kim trekt handschoentjes aan, Bert raakt van het padje.

https://www.tubantia.nl/hengelo/jansen-enamp-janssen-op-pad-om-te-voorkomen-dat-padden-worden-geplet~a43977dc/

RTV Oost – Verrast door vroege paddentrek

https://www.rtvoost.nl/nieuws/307466/Werkgroep-Paddentrek-Hengelo-verrast-door-vroege-paddentrek

 

De werkgroep Paddentrek Hengelo werd deze winter verrast door het onverwachte warme weer. De padden worden nu namelijk massaal wakker uit hun winterslaap en dat betekent werk aan de winkel voor vrijwillig coördinator Adrie Schols uit Hengelo.

De natuur rond Hengelo ontwaakt.

Vogels beginnen te zingen en zijn al op zoek naar goede nestplaatsen. Voordat de vogels en zoogdieren zich voortplanten zijn er eerst de amfibieën die zich laten zien. De werkgroep paddentrek Hengelo vraagt uw aandacht voor het fenomeen dat paddentrek wordt genoemd.

De eerste kleine watersalamanders zijn al overgezet op een van de vijf locaties die onder verantwoording van de werkgroep worden beschermd. Tijdens de komende 10 weken verwacht de werkgroep weer enkele duizenden amfibieën over te zetten. Zie voor eerdere resultaten onze website.

De vrijwilligers zijn vele avonden tussen 18.30 en 22,30 uur druk in de volgende gebieden; Waterpark het Genseler, aan de Vechtlaan in de Vikkerhoek, retentiegebied het Woolde, in en rondom het Weusthagpark, op de fietssnelweg tussen Hengelo en Borne en op de fietssnelweg tussen Hengelo en Enschede. Het Kristalbad. Op deze laatste locatie zijn al diverse permanente, beschermende maatregels genomen om de daar levende amfibieën te beschermen. Zo worden ieder jaar na de paddentrek gedeeltes in de geleiding verwijderd zodat kleine zoogdieren een vrije doorgang hebben. In het vroege voorjaar, gelijk met het plaatsen van de waarschuwingsborden worden deze openingen weer gedicht zodat de amfibieën gedwongen worden van de aangelegde tunnels onder het fietspad gebruik te maken. De kans om kleine watersalamanders te zien is het grootst tijdens de voorjaarstrek en wel in de omgeving van het Kristalbad. Tijdens de trek van de laatste jaren zijn er bijvoorbeeld op één avond bijna 600 salamanders geteld Het Kristalbad herbergt naast de kleine watersalamander ook padden, bruine kikkers, en twee soorten groene kikkers.

Bent u ook zo geïnteresseerd in het leven van onze amfibieën,
Op dinsdag 26 februari 2019 geeft de werkgroep een voorlichting avond voor allen die kennis willen maken met de amfibieëntrek.

De werkgroep bestond vorig jaar uit ruim 40 vrijwilligers maar door diverse omstandigheden is er ieder jaar weer ruimte voor nieuwe vrijwilligers. Door de omvang van de retentiegebieden zijn wij op zoek naar nieuwe vrijwilligers zodat er via een roulatiesysteem niet iedere avond dezelfde mensen actief moeten zijn. Wij willen graag iedereen, die de natuur een warm hart toe draagt, uitnodigen om ook vrijwilliger te worden en eens vrijblijvend kennis te komen maken met dit o zo bijzondere werk. De werkgroep beschikt over een groot aantal grote oplaadbare zaklampen , de nodige veiligheidshesjes met hun eigen logo en vele opvangemmers. De materialen kunnen de vrijwilligers in bruikleen krijgen tijdens de paddentrek. Nieuwe vrijwilligers worden goed op weg geholpen.

Wij vragen om begrip bij de overige weggebruikers. Wij willen graag dat de weggebruikers hun snelheid aanpassen op die wegen waar deze borden geplaatst zijn. De padden, kikkers en salamanders zijn koudbloedige dieren die zich graag tijdens het vroege voorjaar opwarmen aan het asfalt dat ‘s avonds enkele graden warmer is dan de omgeving. Als een fietser of erger een automobilist over deze weg met een te hoge snelheid rijdt worden deze dieren door de zuigkracht meegetrokken en tuimelen dan vaak over het ruwe asfalt, hetgeen de nodige schaafwonden oplevert. Een amfibie met een beschadigde huid is bijna altijd ten dode opgeschreven.

Om belangstellenden meer inzicht te geven wordt er dus op 26 februari deze avond georganiseerd.

Wanneer: dinsdag 26 februari 2019
Waar: Buitenplaats de Houtmaat; Houtmaatweg 9,7556 PC Hengelo
Aanvang: 20:00 uur
Toegang: Gratis

Paddentrek op de radio bij Afslag Oost

Verslag veldwerk 2018

Zondag 10 juni was het weer poelonderzoek.

Met een tiental medewerkers van de werkgroep paddentrek Hengelo zijn we richting het Kristalbad vertrokken om daar één van de poelen te onderzoeken.
Gewapend met laarzen, een waad pak, diverse schepnetten en bakjes werd het water aangevallen om te onderzoeken wat er zoal in deze poel leeft.
Voor de meeste deelnemers was dit de eerste keer dat ze aan een dergelijk onderzoek deelnemen.

We vonden deze morgen erg veel salamanderlarven in alle stadia van hun leven. Al bij het vullen van de emmers met schoon water voor in het cuvet werden al zeer jonge larven van salamander en groene kikker aangetroffen.
Natuurlijk vonden we veel watertorretjes en grote en kleine larven van libellen.
Ook een volwassen mannelijk exemplaar van de kleine watersalamander liet zich in het cuvet goed bekijken. Voor velen was dit de eerste keer dat ze een salamander onderwater konden bekijken.
Opvallend was dat de groene kikker zich wel liet horen maar dat we er slechts één konden vangen.

Nadat janet rond de klok van 10.30 uur met de koffie aankwam en we de cake, die Anne speciaal voor deze gelegenheid had gebakken, goed lieten smaken, zijn er ook van deze activiteit de nodige foto’s gemaakt.
We konden slechts in één van de drie poelen onderzoek doen omdat in het riet van de ander poelen de kleine karkiet zat te broeden en het waterhoen er met jongen verbleef.

Kleine padjes hebben we niet aangetroffen en ook geen larven van deze soort. De kleine padjes zijn al enkele weken voor deze excursie het land op gekropen en worden soms in de directe omgeving van deze poelen nog wel waargenomen.
We waren zeer tevreden dat er in deze poel geen enkel visje is gevangen zodat we kunnen stellen dat het met de predatoren (natuurlijke vijanden) van onze amfibieën in dit gebied erg meevalt.

Het mag duidelijk zijn dat de drie poelen die hier op rij liggen een prima habitat vormen voor de door ons beschermde amfibieën van het Kristalbad.

Verslag Boomkikkerexcursie 2018

Op zaterdag 9 juni zijn wij met een groepje van 10 vrijwilligers naar Neede vertrokken om daar de boomkikkers te zoeken.

Het oude zwembad in Neede is de plek waar je de meeste kans hebt om dit kleinste kikkertje van Nederland te ontdekken.
Ook voor dit avontuur geld de natuur laat zich niets voorschrijven en de garantie dat we ze zouden aantreffen konden we niet geven.
Maar gelukkig we hebben er voldoende gezien en er waren ook al veel jonge dieren te vinden.
Voor de meeste  deelnemers was dit de eerste kennismaking met deze kikker.

Iedereen kon ze naar hartenlust fotograferen en zelfs met de mobiele telefoon waren er goede foto’s van deze soort te maken.
Het voordeel van dit kikkertjes is dat het lang op dezelfde plek blijft zitten zonnen en niet direct wegspringt.
Ze vertrouwen 100 % op hun schutskleur, hetgeen ook voor ons duidelijk werd.
Nadat we er eerst één hebben gespot en we de deelnemers er op gewezen hadden, ontdekte bijna iedere deelnemer wel een exemplaar in de zon op een blad van de bramen.

Boomkikkers zitten het liefst in het braamstruweel en er wordt bij de bescherming en aanleg van nieuw habitat ook altijd rekening met dit feit gehouden.
In de directe omgeving van de poel worden altijd braamstruiken aangeplant om de dieren zo de nodige bescherming te geven.
Voor de mens is dit struweel slecht toegankelijk maar belangrijker nog is dat de natuurlijke vijanden van de kikker zich hier ook slecht in voortbeweegt.

De kikkertjes zelf voelen zich in deze braamstruiken ook uitermate veilig, hetgeen wij op deze middag zelf konden waarnemen.
Ze zitten zoveel mogelijk in het directe zonlicht en op het moment dat er een schaduw, een rover of zoals in ons geval een mensenhand met fototoestel, in hun zonlicht verschijnt laten ze zich onmiddellijk vallen tussen de braamstruiken.

Voor onze vrijwilligers was dit weer een leerzame en boeiende middag die wij, indien er voldoende belangstelling voor is, ieder jaar proberen in te plannen. Wie weet dus tot volgend jaar.